Hurra for 17. mai!

Kle-seg-ut-leken blei store suksess

Husk å ta et bilde mens slipset et på og skjortå ennå e reine!

Folketoget starta bra men gjekk dessverre i oppløysning då det bjynte å høljeregna

Det e dagen derpå og 17. mai kommiteen avd Indonesia e voldsomt gla for det. Det tar på når ein ska feira gjer-det-sjøl-17. mai. Me hadde flagheising, deilige kalkun, suksess kaka, is og tog og det mesta som hørre med te 17. mai...uten om å stå i kø for å få seg ei kalde pylsa. Då takka kommiteen for seg og våkna forhåpentligvis opp igjen te neste år. HURRA!

Syaloom!

Kepada Bpk, Ibu dan anak-anak Helland.

Saya mau mengucap selamat hari kemerdekaan Norwegia tahun 2009.

Tutta harap Bapak sekeluarga baik-baik saja.

Kembalilah ke Indonesia secepat mungkin!

Salam rindu dari anakmu yang ke3 - Tutta

ADVARSEL: Ein god porsjon ironi i dette innlegget!

Nå har me endeligt har blitt kvitt dei treige misjonerane som berre sat i godstolen og drakk cola og såg film! Så nå e det nye tider her på feltet. Me ville jedna demonstrera dette på den årlige konferansen, så me la inn ein ørliten tur opp te toppen av vulkanen Sibayak. Det gjekk så vanvittig lett nå når me ikkje har nogen te å sinka oss...hehe...

Neste post på programmet e ein 10 dagars jungeltur for oss damene...med Smiley (jungelguide) på slep. Det ska bli herligt!

KLATRESTATIV!

Dårligt med lekeparkar her i strøket!

Så ka gjere eg når ongane går meg på nervene og me har fått nok av Sun Plaza? Ut på sykkeltur i 35 grader? Nehei! Eg spøre den flinke mann min om ikkje han kan laga et KLATRESTATIV. Og det kan han! For et kupp!

Nå bjynda det å nærma seg ferigt...

Hvem er som Herren vår Gud
...Han som reiser den ringe av støvet
og løfter den fattige fra søppelhaugen...


Salme 113



Syns eg fekk et lite klapp på skulderen frå Gud
når eg leste dette rett før påske. For ca 2 mnd siå begynte eg
med engelskundervisning på søppelplassen. Ikkje vanskeligt
å bli gla i desse ongane, det kan eg lova!
Ein av elevane mine går i 5. klasse. Ein flinke gut. Han har tydeligvis
ansvar for litlebroren sin på 2, så han e med kvar gong og sete og venta
mens storebror prøve å få med seg det som skjer i timen.
Det står det respekt av!

Eg håpa eg kan visa di
at di betyr noge og at


kunnskapen kan vara med
og gi di ei bedre framtid
utenfor søppelplassen.



E me ikkje løfta opp frå søppelplassen sjøl, kanskje?