From all of us to all of you

Me ønske dåkke adle ein fortsatt fine, iskalde vinter. Me for vår del reise te Pulau Weh for å kosa oss med sol, strand og snorkling. Ikkje verst det heller! Syalom!

ENDELIGT, sa ongane

INGENTING e så kjekt som å pakka opp julapresangar!

ENDELIGT, sa dei vaksne

Endeligt va turen kommen te middagen. Pinnakjøt frå Hardanger! Me blei enige om å feira i blok RR 95 (Så slapp me oppvasken! Ha! Dei e SÅ lettlurte!). Pinnakjøtet va nydeligt og både ongar og vaksne va venner. O jul med din glede!

Skryt, skryt...

Me har ALDRIG skrytt av at me e flittige te å vaska bilen! For nogen veker siå reiste me te Wesley i ein gårrsjeten (hehe...les: veldig skitten...) bil og eg kommenterte nokså lystigt atte det e sikkert INGEN som legge merke te det. Hehe...indoneserar e VOLDSOMT opptatt av at bilane ska skina. Di vaske til og med dekkene!
Som vanligt va det eg som lo mest av min egen spøk.

Men det eg sko sei va: Nå e det jul og Kijangen e glitrandes reine inside and out. An Magne holdt ongane opptadde i flære timar på julaften med å vaska og skrubba og høytrykkspyla (ikkje bilen!)

Velsigna jul!

Te dåkke der hima som ennå gidda å sjekka bloggen vår: Me ynskje dåkke ein velsigna jul og et godt nyttår! Me har hatt ei fine og avslappande julahelg.Håpa det gjelde dåkke og.

Eg tenkte på vismennene som reiste så longt for å finna Jesus...og på hyrdane, som hadde så korte vei te stallen i Betlehem. Nogen av ås broka og långe tid og møkje krefter for å finna Frelsaren...for andre e det lett å tru. Eg håpa DU vil broka denne julen te å leita itte SANNHETEN, enten du trur elle tvila.

Velsigna jul frå ås i Medan!

I'm back, baby!

Itte at kameraet vårt av uforståelige gronnar svikta i sommar...då MAGNE mysta det i vatnet..., har det blitt ingenting blogging. Ka e vel et blogginnlegg uten nydelige bilder??? Eg har potla og bedt i heila haust om at kameraet måtte bli helbreda, men svaret e og blir nei. Så får me ta nei for et svar då.

Så blei det ein go jul og et godt nytt kamera på oss.
Då e bloggingen igong igjen!

Komodo

Komodo-dragen snudde ryggen te og stakk då han såg meg....men vent....sko det ikkje egentligt vore omvendt???

I sommar gjekk det ein drøm i oppfyllelse. Me fekk endeligt sett Komodo-dagen. Verdens styste "firfisla" som kun leve i Indonesia. Må vel innrømma atte me va i ein dyrepark på Bali og såg an, ikkje i nasjonalparken på Komodo-øya. Det va litt kult allikavel. Og te dåkke som trudde atte me ALDRI sko komma oss te Bali: Me e kje treige heller! (Les: Stedlig representant booka billettar og hotel. Supert med reiseledar!)

Jungeltur

Nytt besøk, nye opplevelser! Denne gong reiste me på jungeltur te Tangkahan, 3,5 timars kjøring frå Medan (VISS ein ikkje kjøre feil). Med oss hadde me DKS (den kjekkaste systere)Lillian, og jentene henas Lovise og Henriette. Det blei ein fantastiske tur som me aldrig ska glømma. Herved anbefalt, men ikkje viss du e kresen. Det e jo ingen av ås, så det blei kje noge problem. Sjekk bildene! Me føle oss priviligerte som får oppleva Indonesia på sitt finaste.

Go stemning i bilen...dette bilde blei nok tatt FØR dei 3000 hålene.

Me nærma oss Tangkahan...

Dei kulaste av oss reiste på elefantridning i jungelen.

Lovise får seg ein dusj som takk for turen

Andreas og Henriette bada i elve.

Lazy days...

Eg elska lego!

Adle desse legoklossane.

Ikkje visste eg

at eg sko elska di så høgt.

Di får gutar te å sitta stillt

ein heile kveld.

Ro og fred.

Gutar elska di ubetinga.

Eg elska lego!

Takk, Dude!

Det e kje så greit når venner flytta. Det har Olav fått merka godt siå me kom te Indonesia, og akkorat nå e han den einaste av dei norska ongane som ikkje går på den internasjonale skulen. Her ein dag så sa Olav: "Kanskje Gud kan senda ein venn te meg...". Olav klare ikkje heilt å uttala g-lyden, så Gud blir te Dud...som jo betyr "kompis". Goe kompisar hjelpe kvarandre og dette hjertesukket blei hørt av Duden i himmelen. Så neste måren stod det ein nusselige liten kattunge på tråppe. Olav va i ekstase. "Mamma! Dud har sendt ein venn te meg! Kan me ha an?".

Me hadde overhode ikkje tenkt å få oss ein katt, men kin kan avvisa ein venn som Gud har sendt?

"Klart me må ha an!".

Gud svara jo ikkje alltid sånn som me forventa. Neste gong me ber Gud om ein venn, så må me jedna understreka at me meina ein menneske-venn.

Hurra for 17. mai!

Kle-seg-ut-leken blei store suksess

Husk å ta et bilde mens slipset et på og skjortå ennå e reine!

Folketoget starta bra men gjekk dessverre i oppløysning då det bjynte å høljeregna

Det e dagen derpå og 17. mai kommiteen avd Indonesia e voldsomt gla for det. Det tar på når ein ska feira gjer-det-sjøl-17. mai. Me hadde flagheising, deilige kalkun, suksess kaka, is og tog og det mesta som hørre med te 17. mai...uten om å stå i kø for å få seg ei kalde pylsa. Då takka kommiteen for seg og våkna forhåpentligvis opp igjen te neste år. HURRA!

Syaloom!

Kepada Bpk, Ibu dan anak-anak Helland.

Saya mau mengucap selamat hari kemerdekaan Norwegia tahun 2009.

Tutta harap Bapak sekeluarga baik-baik saja.

Kembalilah ke Indonesia secepat mungkin!

Salam rindu dari anakmu yang ke3 - Tutta

ADVARSEL: Ein god porsjon ironi i dette innlegget!

Nå har me endeligt har blitt kvitt dei treige misjonerane som berre sat i godstolen og drakk cola og såg film! Så nå e det nye tider her på feltet. Me ville jedna demonstrera dette på den årlige konferansen, så me la inn ein ørliten tur opp te toppen av vulkanen Sibayak. Det gjekk så vanvittig lett nå når me ikkje har nogen te å sinka oss...hehe...

Neste post på programmet e ein 10 dagars jungeltur for oss damene...med Smiley (jungelguide) på slep. Det ska bli herligt!

KLATRESTATIV!

Dårligt med lekeparkar her i strøket!

Så ka gjere eg når ongane går meg på nervene og me har fått nok av Sun Plaza? Ut på sykkeltur i 35 grader? Nehei! Eg spøre den flinke mann min om ikkje han kan laga et KLATRESTATIV. Og det kan han! For et kupp!

Nå bjynda det å nærma seg ferigt...

Hvem er som Herren vår Gud
...Han som reiser den ringe av støvet
og løfter den fattige fra søppelhaugen...


Salme 113



Syns eg fekk et lite klapp på skulderen frå Gud
når eg leste dette rett før påske. For ca 2 mnd siå begynte eg
med engelskundervisning på søppelplassen. Ikkje vanskeligt
å bli gla i desse ongane, det kan eg lova!
Ein av elevane mine går i 5. klasse. Ein flinke gut. Han har tydeligvis
ansvar for litlebroren sin på 2, så han e med kvar gong og sete og venta
mens storebror prøve å få med seg det som skjer i timen.
Det står det respekt av!

Eg håpa eg kan visa di
at di betyr noge og at


kunnskapen kan vara med
og gi di ei bedre framtid
utenfor søppelplassen.



E me ikkje løfta opp frå søppelplassen sjøl, kanskje?

Herlige ferie

Ein av fordelene med å få masse besøk, e at me kjeme oss litt rondt i dette fina landet. Me må jo visa fram Indonesia te gjestene våre! I begynnelsen av februar hadde me besøk av Gunnar, Arne og Hildbjørg, og me sette oss på flyet te Banda Aceh og videre på båten te Pulau Weh. Eg lar bildene tala...