fredag 26. februar 2010

Muligheter

Når eg har engelskundervisning på søppelplassen så pleie me alltid å synga. Av og te har eg og med instrumenter. På torsdag la eg merke te at ein av elevane mine, Aipel, va utruligt flinke te å spela tromma og det va tydeligt atte han likte å spela. Eg sporte han ittepå kor han hadde lert det hen.
"Di meja", va svaret eg fekk.
"På bordet", betyr det.
Eg måtte jo smila litt, for det va kje akkorat DET svaret eg hadde forventa.

I Norge hadde ein gut som Aipel blitt headhunta av kretskoret eller henvist te musikkskulen. I Norge hadde han hatt adle muligheter te å få utvikla talentet sitt.
I landsbyen ved søppelplassen må han sitta og spela på bordet!

Det e et privilegium å få vara med og gi desse ongane litt fleire muligheter, meir kunnskap og meir tru på seg sjøl.

Ka gjere DU med talentene Gud har gitt deg?



Angklung-undervisning

onsdag 24. februar 2010

Ny e-mail adressa!

Me ska flytta te Norge i slutten av juni. Den gamla e-mail adresså vår meimedan@start.no vil då ikkje passa så godt lenger. Me har derfor fått oss denne adresså: kamvatland@gmail.com

Start.no beslutta då lika godt at di ville legga ner heile e-post tjenesten sin! Unbelievable!!!
Te dåkke som har start.no-adressa: Beklaga bryderiet!

tirsdag 23. februar 2010

Semangat!



Ordet betyr "begeistra" og det va det fyssta ordet eg kom på itte å ha vore med på damegruppa ved søppelplassen igår. Eg gjorde min debut som heimkunnskap lerar og på menyen stod: Gulerotkaka. Eg va litt bekymra på forhånd; Servering av norske mat trenge ikkje nødvendigvis bli en umiddelbare suksess. Men sko du ha sett: Dei likte kakå!


Om di konne få laga ei te?, lurte di på.


Selvfølgeligt konne di det!


Kånå te presten hadde nogen gulrøter hima, så hu språng him itte dei. Så sette di igong med kaka nr 2.


Ei av damene rekna ut atte det kosta 15000 rupiah (10 kroner) å laga kakå. Det va billigt! Hu hadde lyst å begynna å selga! Til og med medarbeidar Lyna gjekk rett him og kjøpte gulerøter.



Og eg gjekk him med glede i hjerta!




Medan i mars

Indonesia e månedens misjonsland i mars. Derfor har me tenkt å kjøra ein liten offensiv sånn at dåkke tusener på tusener som lese denne bloggen dagligt kan få litt mær kjennskap te ås og det arbeidet som blir dreve her. Me håpa dåkke kan spre informasjon på møter, barnelag og foreningar. Me håpa dåkke vil be og gi! Og for dei avanserte går det og an å legga inn KOMMENTARAR på denne bloggen.

Imponerande?



Dette huset ved søppelplassen har NLM nyligt leigt. Det ska vara basen vår der ute ei stund framøve. Det ser ikkje akkorat imponerandes ut, men det e da heller ikkje meiningen. Det som SKJER i dette huset, derimot, vil eg påstå e ganske imponerandes. Her e der aktiviteter nesten kvar dag: Ungar får opplering i bl.a. helse og hygiene, musikk og engelsk. Damegruppa som samlast kvar veka e utruligt entusiastiske. Dei får opplering i kossen dei kan skapa ein bedre kvardag og et bedre liv for seg sjøl, familien og lokalsamfunnet. Det nyaste på programmet e frisøropplering, grønsakdyrking og kurs i koss ein kan laga bruksting av søppel. Entusiasmen te desse damene sprer seg og tiltrekke seg folk som før ikkje va interesserte i programmet vårt.



Var med og be for dette lokalsamfunnet!

søndag 21. februar 2010

Håp for i morgen.

Viss den useriøse delen av oss blir presste ner i et hjørna, så må me rekna med atte den poppa opp av og te. Derfor dette innlegget....som ikkje fekk plass i "Kari-Annes useriøse".

Som dåkke ser: Me trenge ikkje å bekymra oss for framtida med denne lynande skarpe typen i familien. I tillegg te det åpenbara intellektet, så e an og voldsomt flinke te å gi kompliment, synga og le rått.
Viss der finns nogen kjekke foreldrer der ute med ei jenta på sånn circa 5 år og nerøve, så ta jedna kontakt, så kan me diskutera framtida.

PS: Har egen gitar.






torsdag 18. februar 2010

Dette skjedde med Andreas...

...når an hoppte baklengs ner frå det stora klatrestativet på skulen. Men nå har såret grodd uten å ittelata seg et arr han kan skrøyta av. Vel...me ska kje bekymra oss...han får sikkert nogen skikkelige arr ittekvart.

Me takka for responsen frå sjukepleiarane. :)

mandag 15. februar 2010

Sjukepleiar på plass!

Ikkje ett vondt ord om lerarar, men me e voldsomt gla for å ha på plass ein sjukepleiar i misjonerfellesskapet. Ei som kan fortella oss om ein makk sin kronglete vei gjønå kroppen og andre ting me ikkje trudde me trong å veta. Og når englane te Andreas e midt i et vaktskifte og han enda opp sånn som dette, så e det godt å ha Silje sitt snilla ansikt her, som forsikra oss om atte alt kjeme te å bli bra. Takk for at du e her, Silje!
(bilde kjeme)

søndag 7. februar 2010

ANBEFALING!

Sjå føre deg denne situasjonen: Et anonymt ektepar har lagt seg og og den voldsomt blonda kånå e MESTEN i drømmeland. Då seie den skjeggete mannen: "He du lyst å hørra ein interessange betraktning a C.S.Lewis?"
Den blonda, trøtta kånå kan overhode ikkje tenka seg det på dette tidspunktet. Berre tanken får hena te å le så tårene tridla. Hu ler og ler og torka tårer. Te slutt sokka mannen oppgitt og legge seg te å sova.

Eg har lenge drømt om å begynna å lesa C.S.Lewis, men akk, det har berre ikkje vore det retta tidspunktet. Studier, små ongar og andre omstendigheter har tatt energien. Men tru det eller ei: Nå har eg faktisk lest 4 bøker av denne forfattaren. Det e fantastisk! Ikkje det atte eg henge med i adle svingane, men av det eg forstår, e der møkje mat for sjele. Les ei bok av Max Lucado så skrive du jedna 3 sitater (With all due respect, Mr. Lucado), les Mere Christianity av Mr Lewis så skrive du 20 sider. Herved anbefalt (te dei som ikkje e altfor trøtte)!

Te fansen...

Det adle dåkke som kjeme te å savna dei useriøse blogginnleggene mine: I kolonnå te høyre finne du nå "Kari-Annes useriøse". Enjoy!






SERIØSE engelsk-lerar forberede kvalitetsundervining.

To under i ein smekk.

Igår skjedde det 2 ting som itte min meining fortjene statusen "under". Jedna ikkje heilt på høyde med dei bibleske undrene, men ikkje så långt vekke heller. For det fyssta: Eg fekk med meg Magne på ein KLESBUTIKK, og det uten protestar. For det andra: Me gjekk ut av butikken med 4 nye bukser te Magne!!! Sjøl idag e det knapt så eg trur det...men sånn e det vel med under. Heile veien him va eg blide som ei lerka...sat og repeterte for meg sjøl: 4 nye bukser, 4 nye bukser...med et saligt smil.
Når me kom him sa eg te den kjekke eigaren av dei 4 nye buksene: 4 nye bukser, Magne. Dette må det bloggast om!
Då kom det litt torrt frå an: Kanskje du konne skreve noge om C.S. Lewis?

??????????????????????????????????????????????????????????????????????????????

Ka va det an prøvte å sei? Atte eg berre skrive useriøse blogginnlegg?

An fekk et svar som ikkje heilt egna seg på trykk, men OK: Frå nå av ska eg prøva å vara litt meir seriøse. Og kanskje neste blogginnlegg handla om nettopp C.S.Lewis.